ننه حاجی نامی بود که به مادر بزرگمان می گفتیم، مادر مادرم. جلوتر از زمانش حرکت می کرد و بسیار باهوش و زرنگ.
روحیه بالای او مثال زدنی بود و بسیار سخت کوش و مقاوم.
92 سال از خدا عمر گرفت و در این اواخر عمرش به مدت شش ماه در خانه سالمندان به زندگی اش ادامه داد.
وقتی به دیدنش می رفتیم می گفت منو ببرید خانه. دیدن او در چنین شرایطی بسیار سخت بود...
و حالا در اثر عفونت ریه رفت کمتر از 5 ساعت به خانه اش جایی که دلش هوایش را کرده بود.
ننه حاجی روحت شاد باشد.
