گشت و گذار در شهر محل سکونت یک حسن بسیار عالی دارد و آن اینکه بعد از مدت ها شخصیت های افتخار آفرین شهرت را که خود از شاگردان آنها محسوب می شوی را به خواست خدا می بینی و چقدر با حضور او زمانت شاد و شورانگیز می شود درست مثل ایام نوجوانی در دبیرستان.
مشغول صحبت با خواهرم بودم که صدای دلگرم کننده همیشگی اش را شنیدم و برگشتم نگاهش کردم با هیجان و خوشحالی تمام صدایش زدم فاطی جون...
روی سخنم فاطی خدایی اسطوره بسکتبال گرگان، مازندران و ایران است.
حرکات اعجاب انگیزش، قدرت و تکنیک های خارق العاده اش و سرعت حیرت انگیزش در بازی های خاطره انگیزش همچنان زبانزد محفل پیشکسوتان بسکتبال ایران و گرگان است.
فاطی ورزشکاری که از شخصیت بی نظیری هم برخوردار است هیچگاه تسلیم زور و ناحقی نشد. رعایت اخلاق به ویژه در برابر بزرگان و جدیت مثال زدنی او تنها گوشه ای از رفتارهای اوست که همه را مجذوب خود می کرد.
او یکی از مربیان و داوران و بازیکنان اثرگذار در دوران دانش آموزی و دانشجویی برایم بود و اینک که در رشته دکترای تربیت بدنی از دانشگاه فردوسی مشهد فارغ التحصیل شده با کوله باری از تجربه و دانش در دانشگاه شاهرود مشغول به تربیت مربیان و ورزشکاران ایرانی است.
تبسم و چهره گشاده روی او نشان از منش انسانی اش دارد و اینک بعد از سال ها در سرزمین پایتخت بسکتبال ایران، گرگان آن هم در پارک شهر این شهر او را دیدم.
همان بیست دقیقه ای که با هم صحبت می کردیم آنقدر ارزشمند بود که شادی ام را در بهار نو چند برابر ساخت...
