دوره سوم شورای شهر گرگان برپا و بنا شد اما نه به صورت کامل که بتوان نام آن را برای رفاه و ایمنی کامل مردم در ترافیک گذاشت.
زمانی که زمزمه ساخت پل هوایی برقی در شهر گرگان مطرح شد به قدری در ابهام و پرسش برای مردم بود که نام آن را چیستان پل هوایی گرگان گذاشتند. جالب است که وقتی هم سوال می شد چرا یک طرف برقی و یک طرف ثابت قرار است شود مدعی می شدند در تحریم هستیم و نمی توانیم هزینه کنیم چرا که در صورت خرابی و تعمیر امکانات آن را هم در داخل کشور نداریم! و این پرسش در حالی است که پله های پل هوایی در سایر شهرها همه به صورت برقی نصب می شد و آموزنده است که بدانیم اعضای شورای شهر آن دوره گرگان هم به روی خود برای این موضوع مهم نی آوردند و شاید هم حریف نمی شدند حالا چه فرقی می کند مردم از یک طرف استفاده کنند یا برای رفت و آمد از آن اقبالی نداشته باشند.
اما اکنون این چیستان در زمان حسین صادقلو شهردار گرگان با همت و اراده مثال زدنی قرار است دگرگون شود تا شهروندان به خواسته خود برسند و به زحمت و اذیت دچار نشوند آن هم بعد از 7 سال.
بهتر است بدانیم که سال 94 کشته های عابر پیاده بالای 30 سال گرگان رتبه اول مرگ و میر تصادفات رانندگی را به خود اختصاص داده است. بارها در این مسیر از شهروندان و حتی همکاران خود در شهرداری می خواستم برای حفظ ایمنی از پل هوایی استفاده کنند اما متاسفانه برقی نبودن آن را دلیل بر نداشتن اقبال برای گذر از پل هوایی عنوان می کردند.
حالا انسانی جسور و خواهان امکانات مناسب برای رفت و آمد مردم در ترافیک سه سال است که شهردار گرگان شده و با پافشاری و نگاهی متفاوت شهر را برای همه دگرگون می سازد که حل چیستان پل هوایی عابر پیاده میدان شهرداری تنها یکی از اقدامات موثر او خواهد بود.